Anish Kaapor'u tanimam, heykelden de anladigim soylenemez. Ama her turlu sanat eseri potansiyel bir heyecandir, kesfetme istegi uyandirir bende. Gerekirse soyle bir uzaktan bakar burun kiviririm -eserin kotulugunden degil benim anlayissizligimdan kaynakli olmasi muhtemel- daha da gitmem Davos'a, ama onden mutlaka bir meraklanirim.
Bu sergi icin de heyecanliydim, bir gece oncesinde evde sabah nasil kalkip sergiye gidecegimi dusunuyordum uyumadan once. Uyumadan once sonraki sabah icin heyecanlandigim gunler o kadar yok ki artik, bu hissi cok ozlemisim. "Sabah olsa da sunu yapsak, suraya gitsek.." dedigim zamanlar. Sanki bin yildir yasamamiyorum bu hissi, cok yazik..
Ama simdi konuyu dagitmayalim ve kedere gomulmeden once sergiden konusalim.
"Bana boyutlardan bahsetsene Anish, bana gorecelilikten bahset. Seninle goruntulerin gercekligini tartisalim, yanilsamalardan konusalim."
Anish Kapoor bizimle konusuyor, sasirtici bir dili var. Yillarin heykeltanimazini adam eden eserler..
Eserleri anlatip kisiselligini bozmak hic istemiyorum, ama icimden bir ses de "Kirmizi delik?? Kirmizi delik ne olacak? Yani sen o kumdan tunellere benzettigin heykeli anlatmayacak misin simdi? Peki o cam bir pencereyle kapatilmis gibi gorunen ama aslinda bir delikten ibaret olan o heykelin adi da mi gecmeyecek? Yani mezardaki o siyah keskin yirtiktan neler ciktigini kimseye soylemeyecek misin? Ama nasil olur? Nasil olur??" diye sikistiriyor beni. Ama yoo dostum yoo, size bu kisisel hislerimden bahsetmeyecegim, sadece size bir ipucu verecegim. Heyecanli eserler bekliyor sizi, sergi bitmeden gidin, uzun uzun gezin. Gitmeden onceki gece de heyecanlanin. İnsani bu heyecanlar mutlu ediyor cunku.
Surda birkac resim.
Sunlar da faydali linkler:
http://www.anishkapooristanbulda.com/
http://anishkapoor.com/
http://c4gallery.com/artist/database/anish-kapoor/anish-kapoor.html
http://www.designboom.com/art/anish-kapoor-in-berlin/
Hepinizi saygiyla selamliyorum dostlarim, ve bu tr karaktersiz yazimdan dolayi ozur diliyorum. İpad'in azizligi ne yapalim :)
